همان‌طور که از معماری خارجی پیداست، معماری خارجی شامل سطح بیرونی ساختمان می‌شود. معماری داخلی هم شامل سطح یا بخشی از ساختمان است که طبق محدودیت‌های مرزی شامل داخل ساختمان می‌شود. در ادامه بهتر است به بررسی تفاوت‌ها و ویژگی‌های معماری داخلی و خارجی بپردازیم تا با هرکدام از این حوزه‌ها تخصصی‌تر آشنا شویم.
معماری داخلی به عنوان یکی از حوزه‌های اصلی معماری شناخته شده که بخش بیشتر کار مهندس معماری داخلی، در فضاهای داخلی ساختمان سپری می‌شود. وظیفه اصلی مهندس معماری داخلی این است که فضای محیط را مطلوب پیاده سازی کند تا آرامش مورد نظر را برای محیط داخل فراهم کند. از طرفی می‌توان گفت که مهندس معماری داخلی به ساختمان و فضای آن، روح می‌بخشد. نمای خارجی و بیرونی ساختمان یا مکان مورد نظر، بر عهده مهندس معماری خارجی است. مهندس معماری خارجی طبق اصول و استانداردهای خاص کار می‌کند تا امنیت و زیبایی را کنار هم در ساختمان ببینید. توجه داشته باشید که با وجود تفاوت معماری داخلی و خارجی باز هم هر دو معماری از رشته مادر آن (مهندسی معماری) نشئت می‌گیرد؛ تنها هرکدام رویکردی متفاوت و منحصر به فرد را به نمایش می‌گذارند.
طراحی خارجی برای مثال، شامل طراحی باغچه شما، حیاط و غیره می باشد. یکی از عواملی که باید در تزئینات خارجی مورد توجه قرار گیرد بافت مناسب وسایل و اسباب بیرونی است.
اگرچه راه مستقیمی برای انتخاب نمای درست برای خانه شما وجود ندارد، اما قوانینی هست که شما باید آن ها را بدانید و از آن ها پیروی کنید. همه حالت های طراحی خارجی، 3 اصل را بیان می کنند که نباید آن ها را نادیده گرفت.
ظاهر از عملکرد پیروی می کند. مانند تمام محصولات ساختمان، قبل از زیبایی، عملکرد را در نظر بگیرید. در انتهای روز، صفحات ضد آبی را میخرید تا نمای ساختمان خود را ضد آب کنید و آن را از بلایا حفظ کنید. چشمگیر کردن نمای ساختمان باید اولویت دوم شما باشد.
تقارن همه چیز را متعادل کنید. اگرچه همه استایل های معماری به صورت تکنیکی متناسب نیستند، در طراحی خارجی بنای ساختمان شما، تقارن باید برجسته باشد. یک راه برای انجام این کار، این است که از استایل یک طرفه خودداری کنید. برای مثال اگر می خواهید از تخته های افقی استفاده کنید، بهتر است که آن ها را در طراحی دودکش مورد استفاده قرار ندهید.
طرح های رنگ شامل سه شکل می شوند. هنگام درست کردن رنگ باید به سه بخش رنگ اصلی بدنه، رنگ تزئینی و رنگ جانبی توجه کرد. به طور ایده آل، دو مورد اول باید رنگ یکسان با سایه های متفاوت داشته باشند. این کار باعث ایجاد تضاد و هماهنگی زیبایی می شود. در غیر این صورت، هارمونی به وجود نمی آید. و بدتر این که طراحی خارجی شما یکنواخت و خسته کننده به نظر می رسد. برای سومین مورد، که به ویژه برای درها استفاده می شود، باید آخرین رنگ از طیف رنگی اصلی در نظر گرفته شود. انتخاب رنگ جانبی ای که که رنگ اصلی و تزئینی را کامل می کند یک فاجعه است.